ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ ΑΡΓΥΡΟΥ
(απεσταλμένος της ΕΑΚ)
Φωτογραφία: Πάρις Ανδρέου
Την καλύτερη κούρσα της ζωής της στα 400μ. έκανε το βράδυ της Τετάρτης (4/8/21) η Ελένη Αρτυματά, στους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Έχοντας καταπληκτικό ρυθμό από την αρχή μέχρι το τέλος, η κορυφαία Κύπρια αθλήτρια του στίβου, κατάφερε να τερματίσει στην 5η θέση της πρώτης ημιτελικής σειράς, σε 50.80, συντρίβοντας το δικό της παγκύπριο ρεκόρ, που ήταν 51.14 από το 2018. Ταυτόχρονα, εξασφάλισε και το όριο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Όρεγκον το 2022, και κατέγραψε την κορυφαία θέση της σε Ολυμπιακούς. Στην τέταρτη παρουσία της στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη, που αποτελεί ρεκόρ για Κύπρια αθλήτρια, η Ελένη Αρτυματά κατέλαβε την 13η θέση από 45 συμμετέχουσες στα 400μ., κάτι εξαιρετικό.
Η πρώτη ημιτελική σειρά ήταν πραγματικά πάρα πολύ γρήγορη, σε ένα ταρτάν στο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο, που ομολογουμένως είναι από τα πιο γρήγορα στον κόσμο, με την Αρτυματά να διατηρεί τον ρυθμό και την ταχύτητά της, αλλά να βλέπει πως μπροστά της υπήρχαν τέσσερις άλλες αθλήτριες. Χαρακτηριστικό το πόσο γρήγορη ήταν η κούρσα της πρωταθλήτριάς μας ήταν πως και οι δύο κοπέλες που πήραν την πρόκριση με χρόνο για τον τελικό, έτρεξαν μαζί με την Ελένη. Και οι τέσσερις προπορευόμενες στην πρώτη σειρά έτρεξαν κάτω από 50 δευτερόλεπτα (!), ενώ και οι οκτώ που προκρίθηκαν για τον τελικό της Παρασκευής (6/8) έκαναν χρόνο κάτω από τα 50 δεύτερα, με πέντε από αυτές να σημειώνουν ατομική επίδοση! Προσθέτουμε, ακόμη, ότι η Ελένη Αρτυματά ήταν η 3η καλύτερη Ευρωπαία στο 400άρι, μετά τη Βρετανίδα Γουίλιαμς (49.97), που πέρασε τελικό και την Πολωνή Κάτζμαρεκ (50.79)
«Χαρούμενη για το 50.80…»
«Μπήκα στην κούρσα με στόχο να την απολαύσω και ένιωθα ότι θα το κάνω, αφού χθες το πρωί ήμουνα λίγο στρεσαρισμένη, κι επειδή ήτανε πρωί κι επειδή ένιωθα και μια πίεση ότι ήθελα να περάσω στα ημιτελικά, σε αντίθεση με τώρα που ένιωθα και πιο καλά σωματικά. Στόχος ήταν να μείνω στην κούρσα από τα πρώτα μέτρα, θεωρώ ότι το έκανα, και κατάλαβα κάποια στιγμή ότι πηγαίνανε πολύ γρήγορα, επειδή δεν πλησίαζα όσο θα έπρεπε, αλλά μια χαρά. Αυτό που μπορούσα αυτό έκανα. Έτρεξα καλά, διατηρήθηκα στην κούρσα μέχρι τέλους, αφού σε κάποιες στην αρχή της σεζόν έμενα από δυνάμεις», ήταν κάποια από τα λόγια της Ελένης Αρτυματά στη μικτή ζώνη, μετά την εξαιρετική παρουσία της στα ημιτελικά των 400μ.
Αναφερόμενη γενικά για τα 400μ., μας είπε: «Είμαι χαρούμενη, γιατί από όταν άρχισα να τρέχω 400μ. είχα ως μεγάλο μου στόχο να τρέξω κάτω από τα 51 δεύτερα, ακόμα και 50.99, φτάνει να έγραφε μπροστά 50. Οπότε είμαι πολύ χαρούμενη με το 50.80 και φεύγω από μία Ολυμπιάδα με τον καλύτερο τρόπο. Θεωρώ ότι δεν άργησα να ασχοληθώ με τα 400μ., γιατί είναι ένα αγώνισμα πολύ απαιτητικό. Θέλει, ωριμότητα στο μυαλό, να ακούς το σώμα, να παίρνεις εσύ το σώμα εκεί που πρέπει. Αυτά θεωρώ εγώ, δεν ξέρω αν έκανα πιο πριν πώς θα ήταν. Τα τελευταία χρόνια έχουμε προσέξει πολύ και την προπόνηση κι εγώ τη ζωή μου, για το λόγο ότι το 400άρι έχει πολλές απαιτήσεις. Δόξα σοι ο Θεός δεν είχα τραυματισμούς να με αφήσουν πίσω, πέραν από κάποιες χρονιές που είχα κάποιες ατυχίες».
Από το Τόκιο η αθλήτρια του Αντώνη Γιαννουλάκη, θα φύγει με ευχάριστες αναμνήσεις, αλλά ταυτόχρονα και με το εισιτήριο για το Παγκόσμιο του 2022, στο Γιουτζίν, Όρεγκον των ΗΠΑ. «Είναι σημαντικό ότι εξασφάλισα το όριο για το Παγκόσμιο του χρόνου, άρα φεύγει από πάνω μου μία έγνοια για τη νέα χρονιά. Τώρα, σε ό,τι αφορά το Παρίσι, είναι μικρός κύκλος και θα ήθελα να πάω. Ήδη ο προπονητής μου με παροτρύνει να πάμε… Επαναλαμβάνω είναι μικρός ο κύκλος και θα δούμε. Τώρα θέλει να ξεκουραστεί το σώμα, αφού προετοιμαζόμουν δύο χρόνια γι’ αυτούς τους αγώνες. Και πέρσι μέχρι τον Μάρτιο κάναμε κανονική προετοιμασία για συμμετοχή σε Ολυμπιακούς και φέτος το ίδιο. Άρα το σώμα μου χρειάζεται ξεκούραση, να ηρεμήσει και βλέπουμε για το μέλλον».
Κλείνοντας, η αθλήτριά μας με τις περισσότερες διεθνείς διακρίσεις στον στίβο και συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έστειλε το μήνυμά της, στις νεαρές και νεαρούς, που ονειρεύονται να ζήσουν κάποτε τέτοιες στιγμές όπως η ίδια, λέγοντας: «Στον στίβο, που είναι ένα ατομικό άθλημα, τίποτα δεν χαρίζεται. Πρέπει να δουλέψουν πολύ, να κοπιάσουν, να θυσιάσουν πράγματα, να ακούνε, να συμβουλεύονται άτομα και λίγη καλή τύχη. Θέλει δουλειά, δεν σου δίνεται κάτι έτοιμο, με την προϋπόθεση βέβαια ότι υπάρχει ταλέντο για να δουλευτεί».
