ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ
ΑΡΓΥΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΥ
(απεσταλμένος ΕΑΚ)
Όσο και αν φαίνεται παράξενο, η ιστορία του κυπριακού στίβου περιλαμβάνει μεγαλύτερες επιτυχίες σε παγκόσμιο επίπεδο, παρά σε ευρωπαϊκό! Και γι’ αυτό ευθύνεται ο κορυφαίος αθλητής που ανέδειξε (έως τώρα) το νησί μας, ο Κυριάκος Ιωάννου, ο οποίος είναι κάτοχος δύο παγκόσμιων τίτλων στο άλμα σε ύψος. Χάλκινος παγκοσμιονίκης στην Οσάκα το 2007 και αργυρός παγκοσμιονίκης στο Βερολίνο το 2009. Κι όμως, οι ατυχίες που χτύπησαν τον Ιωάννου στην πορεία της καριέρας του, με τους συχνούς τραυματισμούς, τού στέρησαν τη δυνατότητα για πολύ πιο σημαντικές διακρίσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κυριάκος Ιωάννου έχει λάβει μέρος μόλις σε δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και αυτά στις Ολυμπιακές χρονιές, 2012 και 2016, χωρίς τη μεγάλη επιτυχία. Ακόμα και ο Απόστολος Παρέλλης, ο οποίος κατέλαβε την 6η θέση στο Παγκόσμιο του Πεκίνου (2015) και την 8η στους Ολυμπιακούς του Ρίο (2016), δεν μπόρεσε ποτέ να περάσει σε τελικό Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος!
Η μοναδική αθλήτριά μας, που έχει επιτυχίες και σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν είναι άλλη από την Ελένη Αρτυματά. Μία 5η και μία 7η θέση στους τελικούς των 200μ. των Ευρωπαϊκών το 2010 και το 2012 αντίστοιχα και μία 8η στον τελικό του Παγκόσμιου το 2009, είναι οι τεράστιες επιτυχίες της «Μεγάλης Κυρίας» των κυπριακών σπριντ. Η δασκάλα με τα… φτερωτά πόδια θα μπορούσε στο φετινό Ευρωπαϊκό του Βερολίνου να προσθέσει άλλη μία χρυσή σελίδα στην καριέρα της, όμως καμιά φορά η ζωή κάνει τα δικά της παιχνίδια, με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί να παραμείνει στην Κύπρο…
Το παρελθόν…
Με τον πρόλογο αυτό θα θέλαμε να σας εισάγουμε στην αναφορά μας για το επικείμενο 24ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου, το οποίο θα φιλοξενήσει το Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου από τις 6 έως τις 12 Αυγούστου 2018. Χωρίς παρελθόν, δεν υπάρχει παρόν και μέλλον, γι’ αυτό θα αρχίσουμε από την παρουσία του κυπριακού στίβου στις 10 προηγούμενες διοργανώσεις. Η Κυπριακή Ομοσπονδία Ερασιτεχνικού Αθλητισμού Στίβου ιδρύθηκε το 1983 και αναγνωρίστηκε επίσημα από τη Διεθνή Ομοσπονδία (IAAF) το 1984. Μέχρι τότε οι Κύπριοι αθλητές ενίσχυαν την ελληνική εθνική ομάδα. Η πρώτη επίσημη παρουσία του κυπριακού στίβου, ως μέλη της ΚΟΕΑΣ, σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, έγινε στη Στουτγκάρδη το 1986, με τη συμμετοχή τεσσάρων αθλητών και δύο αθλητριών.
Οι Σπύρος Σπύρου και Μαρούλα Λάμπρου Τελώνη ήταν οι δύο πρώτοι αθλητές που αγωνίστηκαν σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα εκπροσωπώντας την Κύπρο, στις 26 Αυγούστου 1986. Μαζί τους στη Στουτγκάρδη βρέθηκαν οι Μάριος Χατζηανδρέου, Φίλιππος Φιλίππου, Μιχάλης Ροδοσθένους και Άντρη Αβραάμ. Από το 1986 έως το Ευρωπαϊκό του Άμστερνταμ το 2016, συνολικά 45 αθλητές έλαβαν μέρος με το έμβλημα της ΚΟΕΑΣ στη φανέλα. Από αυτούς, 4 συμμετοχές είχαν οι Άννινος Μαρκουλλίδης, Ελένη Αρτυματά και Απόστολος Παρέλλης, ο οποίος στο Βερολίνο θα γίνει ο πρώτος Κύπριος σε συμμετοχές, ενώ στις 4 θα φτάσει και η Νεκταρία Παναγή.
Ο πρώτος Κύπριος που προκρίθηκε σε τελικό Ευρωπαϊκού ήταν ο Μάριος Χατζηανδρέου στο Σπλιτ το 1990. Ο κορυφαίος αθλητής μας στο άλμα τριπλούν κατέλαβε τη 10η θέση με 16,63μ. Οκτώ χρόνια μετά, στη Βουδαπέστη, την πρόκρισή του για τον τελικό των 200μ. εξασφάλισε ο εξαιρετικός εκείνη την περίοδο, Πρόδρομος Κατσαντώνης. Στη χρονιά στην οποία κατέρριψε το παγκύπριο ρεκόρ με 20.37, επίδοση που στέκει μέχρι σήμερα, ο Κατσαντώνης τερμάτισε 7ος στον τελικό με 21.24. Προτού φτάσουμε στα πιο… σύγχρονα χρόνια, αξίζει να κάνουμε αναφορά στον κορυφαίο σπρίντερ της εποχής, τον Άννινο Μαρκουλλίδη. Μπορεί να μην συμμετείχε ποτέ σε τελικό, μπορεί το 2002 οι κανονισμοί να τον αδίκησαν, αφού τότε περνούσαν οι πρώτοι τέσσερις των δύο ημιτελικών και ο ίδιος ήταν 5ος στη δεύτερη ημιτελική σειρά με τον 8ο καλύτερο χρόνο, όμως ήταν ο αθλητής με την μεγαλύτερη σταθερότητα, αφού από τα 20 του έως τα 32 του έλαβε μέρος σε 4 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα! Ο Μαρκουλλίδης σε αυτές τις τέσσερις διοργανώσεις έτρεξε συνολικά σε 16 κούρσες, των 100μ., των 200μ. και της σκυταλοδρομίας 4Χ100μ. και συνεχίζει να κατέχει μία θέση στους κορυφαίους αθλητές της ιστορίας του κυπριακού στίβου.
Στη δεκαετία που διανύουμε, οι μεγάλες διοργανώσεις στον στίβο έχουν πια αλλάξει. Αντί οι αθλητές να περιμένουν μία τετραετία για Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο, τώρα πια κάθε χρόνο υπάρχει μία από αυτές τις διοργανώσεις, αφού αποφασίστηκε να γίνονται αυτά τα πρωταθλήματα κάθε δύο χρόνια. Έτσι, ο κάθε αθλητής έχει την ευκαιρία από το 2010 να διεκδικεί ευρωπαϊκή ή παγκόσμια διάκριση. Σε ό,τι αφορά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, η αθλήτρια που κέρδισε το δυνατότερο χειροκρότημα και την αναγνώριση είναι η Ελένη Αρτυματά. Μετά τον τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στο Βερολίνο, το 2009, την επόμενη χρονιά συνέχισε σε υψηλότερες ταχύτητες την κάλυψη των 200μ., φτάνοντας στον τελικό της Βαρκελώνης. Εκεί τερμάτισε στην 6η θέση με το υφιστάμενο παγκύπριο ρεκόρ των 22.61. Ωστόσο, έχει πια στο παλμαρές της επίσημα την 5η θέση, αφού αποκλείστηκε, εξαιτίας υπόθεσης ντοπαρίσματος, η 4η τότε Αναστασία Καπατσίνσκαγια. Δύο χρόνια μετά, στο Ελσίνκι, η Αρτυματά συμμετείχε εκ νέου στον τελικό των 200μ., καταλαμβάνοντας την 7η θέση. Δυστυχώς, οι τραυματισμοί την κράτησαν εκτός αγωνιστικής δράσης για μεγάλο διάστημα και δεν επανήλθε στις διακρίσεις, κάτι που θα μπορούσε να κάνει φέτος, αφού έχει την 8η καλύτερη επίδοση στην Ευρώπη στα 400μ..
Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016, στο Άμστερνταμ, αποτελεί μέχρι σήμερα την κορυφαία διοργάνωση για τον κυπριακό στίβο, καθώς τέσσερις αθλητές μας εξασφάλισαν συμμετοχή σε τελικό! Ιστορική στιγμή για το κυπριακό άλμα σε ύψος, αφού για πρώτη φορά τρεις Κύπριοι βρέθηκαν σε τελικό του ιδίου αγωνίσματος. Ο Δημήτρης Χονδροκούκης κατέκτησε την 7η θέση, ο Βασίλης Κωνσταντίνου την 9η, ενώ ο ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς Κυριάκος Ιωάννου, δεν κατέγραψε επίδοση, επιχειρώντας στο πολύ υψηλό 2,29μ. Η μεγαλύτερη επιτυχία ήρθε από το νέο αστέρι της κυπριακής ομάδας, τον Μίλαν Τραΐκοβιτς, ο οποίος, αφού πέτυχε παγκύπριο ρεκόρ κάτω από βροχή στον προκριματικό των 110μ. με εμπόδια (13.39), έφτασε μέχρι τον τελικό. Στην πρώτη σημαντική στιγμή της καριέρας του, ο μετέπειτα 7ος Ολυμπιονίκης, κατάφερε να καταγράψει την κορυφαία θέση Κύπριου αθλητή σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, την 5η, με 13.44.
Το παρόν…
Το παρελθόν του κυπριακού στίβου, σε 10 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, έχει καταγράψει 8 παρουσίες σε τελικούς, δύο πέμπτες θέσεις και τρεις έβδομες, χωρίς ωστόσο το οποιοδήποτε μετάλλιο. Το ερώτημα που τίθεται, είναι αν μπορεί το παρόν να φτάσει στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή επιτυχία. Η απάντηση θα δοθεί σε λίγες ημέρες μέσα στο εντυπωσιακό Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου. Σημαντικό πλήγμα η απουσία της Ελένης Αρτυματά, με το μεγαλύτερο βάρος να πέφτει σε τρεις αθλητές μας. Στον 7ο Ολυμπιονίκη του Ρίο Μίλαν Τραΐκοβιτς, στον 8ο Ολυμπιονίκη του Ρίο Απόστολο Παρέλλη και στην καθεχρονικά ανερχόμενη και βελτιωμένη Νεκταρία Παναγή.
Ο Τραΐκοβιτς, βάσει επίδοσης (8ος καλύτερος), αποφεύγει την προκριματική σειρά των 110μ. με εμπόδια, όμως στον ημιτελικό θα πρέπει να βελτιώσει το φετινό του 13.36 για να μπορέσει να φτάσει στον τελικό. Κι αν τα καταφέρει, μάλλον θα χρειαστεί κάτι καλύτερο από το δικό του παγκύπριο ρεκόρ των 13.25 για να ανέβει στο βάθρο. Κάτι που ο 26χρονος αθλητής μας μπορεί να καταφέρει, αφού και δουλευταράς είναι και πεισματάρης είναι και επιπρόσθετα, κάτι του χρωστά και η τύχη…
Σε ό,τι αφορά τον Απόστολο Παρέλλη, η φετινή χρονιά δεν ήταν και η καλύτερη από πλευράς υγείας, αφού είχε διάφορους τραυματισμούς, ιδιαίτερα στον ώμο. Ωστόσο, κατάφερε σιγά – σιγά να βρει τον ρυθμό του, να κερδίσει χάλκινο μετάλλιο στους Κοινοπολιτειακούς τον Απρίλιο και χρυσό στους Μεσογειακούς τον Ιούνιο, αλλά χρειάζεται βολή κοντά ή πάνω από τα 65μ. για να βρεθεί για πρώτη φορά σε τελικό Ευρωπαϊκού. Ο αγώνας του δύσκολος, ο στόχος του ωστόσο είναι εφικτός, αφού και αυτός στα δύσκολα γιγαντώνεται.
Η Νεκταρία Παναγή αξίζει έναν τελικό σε μεγάλη διοργάνωση, μετά και την ατυχία που είχε στο Παγκόσμιο του Λονδίνου εξαιτίας της βροχής, και στο Βερολίνο αισιοδοξεί πως θα έρθει η δική της σειρά. Τα τελευταία χρόνια ολοένα και πλησιάζει το επί 23 έτη ρεκόρ της Μαρούλας Λάμπρου, των 6,80μ. στο μήκος, έχοντας κάνει φέτος 6,72μ. Επίδοση που είναι η 13η καλύτερη από τις συμμετέχουσες. Ο τελικός είναι στις δυνατότητές της, φτάνει να βρεθεί στην καλύτερή της ημέρα.
Από εκεί και πέρα τα πράγματα θα είναι δύσκολα για τους αθλητές μας, οι οποίοι ως πρώτο στόχο θα έχουν τη βελτίωση της ατομικής τους επίδοσης και κατά δεύτερον να περάσουν τουλάχιστον έναν γύρο. Ως πιο έμπειροι εμφανίζονται οι Αμίν Χαντίρι και Ναταλία Ευαγγελίδου στις κούρσες τακτικής των 800μ. και 1.500μ., στις οποίες θα πρέπει να κινηθούν έξυπνα. Ο Βασίλης Κωνσταντίνου θα πρέπει να επανέλθει στα καλύτερα άλματά του στο ύψος, για να επαναλάβει την επιτυχία του 2016. Δύσκολα τα πράγματα και για τον Νίκανδρο Στυλιανού στο άλμα επί κοντώ, ο οποίος θα θέλει τουλάχιστον να κάνει το πρώτο έγκυρο άλμα του στην 3η συμμετοχή του σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα…
Το μέλλον…
Στο Βερολίνο θα υπάρχουν και τέσσερις ουσιαστικά πρωτοεμφανιζόμενοι αθλητές σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, παίρνοντας το βάφτισμα του πυρός σε ατομικό επίπεδο, προσδοκώντας πως θα προσθέσουν σημαντικότατες εμπειρίες για το μέλλον. Μεγαλύτερος αυτών ο Χρίστος Δημητρίου, στη δύσκολη κούρσα των 800μ., ενώ εμπειρία από σκυταλοδρομία έχει η Ολίβια Φωτοπούλου, η οποία θα τρέξει για πρώτη φορά ατομικά στο 100άρι. Και για τους δύο η διάκριση είναι δύσκολη, αλλά αν υπερβάλουν εαυτόν ποιος ξέρει. Με ειδικές προσκλήσεις, αφού δεν εξασφάλισαν τα όρια πρόκρισης, θα λάβουν μέρος οι νεαροί Παΐσιος Δημητριάδης και Ναταλία Χριστοφή και θα θέλουν να δείξουν την… ευγνωμοσύνη τους στην ΚΟΕΑΣ και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, με ατομικές επιδόσεις.
